भाइरसभन्दा उपचार नपाउने रोग ठूलो

कोरोना भाइरसका बारेमा देशमा परेको डरलाग्दो मानसिक अवस्थालाई सरकारले घटाउन सकेन । जसका कारण कोरोनाको संक्रमणले भन्दा त्यसको नामबाट नागरिकको ठूलो संख्या मृत्यु हुनेगरेको अवस्था झन्झन् बढ्दै गएको छ । यो पछिल्लो समयको दुःखद पक्ष हो । यसले खासगरी राज्यमा आफ्नो पहुँच कतै नभएका नागरिकमा डरलाग्दो अवस्था खडा भएको छ । त्यो कोरोनाको कहरभन्दा पनि ठूलो र डरलाग्दो रूपको छ । सत्तामा पहुँच नभएकाहरूले कोरोनाभन्दा बाहिरको रोगमा उपचार समेत नपाएर ज्यान गुमाएकाहरूको संख्या दिनदिनै बढनु, रोक्न सकिने मृत्युलाई खुला गरिनु पनि हो । यो कुनै एक ठाउँमा मात्र नभएर देशैभरिको समस्या हो । कोरोनाको विस्तारजस्तै यसले अर्को महामारीको रूप लिँदा पनि सरकार मौन र यथास्थितिमा बस्नु निन्दनीय काम हो ।

पछिल्लो समय धनुषाको नगराइन नगरपालिका–३ फूलगामाका एक युवाको अस्पतालले भर्ना नलिँदा ज्यान गुम्यो । जनकपुरको प्रादेशिक अस्पतालले भर्ना नलिएपछि एम्बुलेन्समा काठमाडौँ ल्याउँदै गर्दा बाटोमै उनको मृत्यु भएको थियो । समाचार विवरणअनुसार सामान्य श्वासप्रश्वासमा समस्या भएपछि उनलार्ई उपचारका लागि प्रादेशिक अस्पताल जनकपुर पु-याइएको थियो । उनलार्ई स्वास्थ्यकर्मीले टाढैबाट पीसीआर परीक्षण गराएर आउन सल्लाह दिए ।

बिरामीको सामान्य उपचार गर्न पीसीआर चाहिने र पीसीआर रिपोर्ट आउन तीन/चार दिन लाग्ने भएपछि अनुमान गरौँ अवस्था कस्तो होला । बाँच्नको लागि एक झोक्का साससमेत तान्न नसकेको अवस्थामा चार/पाँच दिन लाग्ने पीसीआर परीक्षण रिपोर्ट नआई चिकित्सिकहरू प्रारम्भिक उपचारका नाममा हेर्न पनि चाहँदैनन् । यस्तो अवस्थामा त्यस्ता बिरामीको हालत के होला अनुमान गर्न सकिन्छ । एउटा त अस्पतालभर्नामै समस्या र भर्ना भएपछि पनि उपचारबिनाको पर्खाइ र परीक्षणको अभाव तथा रिपोर्टको ढिलाइले बिरामीको ज्यान लिएका घटना पटक–पटक दोहोरिरहेका छन् । बिरामीलार्ई सास फेर्न सकस भइरहेको बेला जति प्रयत्न गर्दा पनि डाक्टर उपचारका लागि तयार नभएपछि १० घण्टा बिनाउपचार झुलाइदिएकै कारण उनलार्ई बचाउन नसकिएको गुनासो बिरामीका आफन्तले गरिरहेका छन् ।

यो घटना एउटा प्रतिनिधि मात्र हो । यसअघि वीरगञ्जमा एक युवतीको सातवटा अस्पताल घुमाउँदा पनि भर्ना नलिएको अवस्थामा मृत्यु भएको र मुत्युपछि परीक्षण गर्दा कोराना नभएको देखियो । यही ठाउँमा केही दिनअघि मात्र एक वृद्ध दम्पत्तीले आफ्नो छोरालाई काँधमा बोकेर अस्पताल डुलाएका तस्बिरहरू सार्वजनिक भएका थिए । यस्ता विवरण खासगरी विपन्न वर्गले सधैँ व्यहोरिरहनुपरेको छ । यो अवस्था कोरोनाको प्रकोप सुरुभएदेखि नै हो । त्यो आजसम्म कायम नै छ भने आर्थिक स्थिति कमजोर भएका नागरिकका लागि राज्य कहाँ होला ?